افتحي الرساله قدامي

من الشغل ادهم و دخل اوضة رحيم زى كل يوم ينام فيها و داخل بكل تلقائية و هو بيفك زراير قمصيه ظنا منه أن مفيش حد فى الاوضة
و بيشغل النور وجد ريم نايمة زى الملائكة و كان أول مرة يشوفها بلبس بيتى و بشعرها و كانت نائمة نوم عميق هروبا من الواقع
فضل يتسرق النظرات و فجأة
يتبع 
الفصل السابع
7
كان راجع اخو الصغير رحيم من الشغل ادهم و دخل اوضة رحيم زى كل يوم ينام فيها و داخل بكل تلقائية و هو بيفك زراير قمصيه ظنا منه أن مفيش حد فى الاوضة
و بيشغل النور وجد ريم نايمة زى الملائكة و كان أول مرة يشوفها بلبس بيتى و بشعرها و كانت نائمة نوم عميق هروبا من الواقع
فضل يتسرق النظرات و فجأة سمع صوت حاجة وقعت على الأرض و كانت كريمة اللى وقعتها و هى دخلة اوضتها بسرعة يا ترى كانت بتنيل ايه اقصد بتعمل ايه 
خرج بسرعة علشان خاف حد يفهم غلط
فضل طول الليل يفكر فى شكلها و نسى للحظات أنها تبقى مرات اخوه و استغرب ايه نايمها عندهم و لكن استغفر ربنا و نام
تانى يوم الصبح قامت ريم من النوم و مكنتش واخدة بالها و خرجت بره و لكن كان قاعد فى الصالة رحيم بس نزل يفطر مع مامته
رحيم و يعينه احمرت من الڠضب من لبسها
ريم كانت لسه صاحية و مش مركزة و لما شافت رحيم ظنت أنهم فعلا فى بيتهم
رحيم انتى بتعملى هنا ايه و ايه اللى انتى لبساه ده
ريم بنعاس فى ايه
رحيم راح شدها من شعرها و طلع بيها شقتهم
رحيم قفل باب الاوضة عليهم
رحيم كنت بتعملى ايه تحت باللبس ده
ريم أنا ماخدتش بالى و كمان أنا عملت اللى انت عايزه امبارح بتسال ليه دلوقتى
رحيم بعدم فهم اللى أنا عايزه ايه هو أنا قولتلك تنزلى من البيت بتكسرى كلامى
ريم طنط هى اللى قالتى انزل معاها و انك طلبت كده
رحيم انتى بتكدبى كمان
يا ريم
ريم و الله مش بكدب
رحيم حلو أنا هسال ماما دلوقتى قدامك
و اتصل رحيم فى الموبيل و فتح الاسبيكر و سالها
كريمة ابدا يا بنى أنا هقول لمراتك تبات تحت ليه يعنى
رحيم قفل الموبيل و هو مش طايق نفسه
ريم و الله يا رحيم هى اللى قالتلى
رحيم انتى كنتى بتعملى تحت ايه
هنا كان فى صوت من موبيل ريم أن حد بعت رسالة
رحيم افتحى الرسالة قدامى
ريم فى ايه يا رحيم
رحيم بقولك افتحى الزفت
فتحت ريم الرسالة كانت من رقم غريب و كانت الصدمة ليها هى قبل رحيم
رحيم پغضب 
يتبع
الفصل الثامن
رحيم افتحى الرسالة قدامى
ريم فى ايه يا رحيم
رحيم بقولك افتحى الزفت
فتحت ريم الرسالة كانت من رقم غريب و كانت الصدمة ليها هى قبل رحيم
رحيم پغضب ايه ده يا بنت الكلب
كانت صور ريم على السرير و اخوه واقف فاتح زراير قميصه و لكن مكنش ظاهر وش اخوه و مركزش فى حاجة من كتر ما كان متعصب
ريم رحيم أنا معرفش و الله الصور ازاى
رحيم هو ايه اللى ازاى نزلتى امبارح من ورايا علشان تقبليه من امتى و انتى و مستغفلانى
ريم رحيم ابعد عنى و ربنا ما هقعدلك فيها أنا هروح لبابا و ورقتى توصلى أنا مش هقدر استحمل
رحيم شدها من شعرها قولتى هتروحى فين يا بت و الله لخلى الباقى من حياتك سواد
ريم كفاية بقى بجد أنا مش هقدر استحمل تانى انت سلبى فى كل حاجة و شكيت فيا و