((روايه ضرتي الحنونه))
تجلس صامته تفكر
فتلك الفتره السابقه تغيرت كثيرا حتى طريقه تفكيرها قد تغيرت
مؤمن مالك يا منال سرحانه ليه مش فرحانه بالحاجة فى حاجه مش عجباكى
منال لأ بالعكس الحاجه جميله اوى بس انا هطلع ارتاح خليك انت مع اسراء انهارده
اسراء ده يومك يا منال
منال انا كده كده هنام عشان مرهقه بسبب اللف انهارده عن اذنكم
وافق مؤمن على حديقها وعادت اسراء كما كانت واصبحت علاقتها بمنال كأختين
مرت الايام وتبقى اسبوع على انجاب منال وطلبت منال من مؤمن الحديث فى امر هام
منال مؤمن انا عايزه بعد ما اخلف ابنك ننفصل
منال بالعكس يا مؤمن انا حبيتك انت واسراء بس انا مش هقدر اكمل انا عايزه اسافر وأبدا من جديد
مؤمن طيب وابنى
منال انا هسيبهولك تربيه انت واسراء وهاج. كل فترة اشوفه واطمن عليه انا خليت اسراء تختار بنفسها كل حاجه عشان تحس أنها امه فعلا
مؤمن طيب لو عايزه تفصلى أو تبعدى شويه تريحى اعصابك اما معنديش مشكله بس بلاش الطلاق احنا مبسوطين
ذعن مؤمن لطلبها وحاولت اسراء ارجاعها عن الطلاق لكنها أثرت عليه
اسراء منال أنا اختك خليكى صريحة معايا وقوليلى مالك
منال بصى يا اسراء انا هقولك الحقيقة بس ارجوكى سامحينى وتأكدى إن منال اللى قدامك دى مش هى منال اللى اتجوزها مؤمن
انا كنت بغير منك اوى فوق ماتتخيلى كنت بغير من حب مؤمن ليكى حتى يوم فرحى كان بيوصينى عليكى طول الوقت بيتكلم عنك اخاڤ اعلق او ازعل يقولى انى بغير حتى لما حملت برضو بقى يوصينى إن الطفل ده هيبقى ابنى أنا وانتى وده خلانى أعمل اكتر ذنب ممكن اعمله
حسيت بفرحه مؤمن وحبه ليكى وإن عمرى ماهاخد مساحه فى قلبه ربع مساحتك وأنا مش
صمتت إسراء ولم تجب عليها فهى كانت تظن بها ولكنها كانت تلوم نفسها على ظنها فماذا تفعل هل تسامحها على مافعلته
منال عندى طلب
اخير ماتقوليش لمؤمن عشان مايمنعش ابنى عنى
